31
ƏHLİ SUNNƏ VƏL CƏMƏANIN ƏQİDƏSİ / HAKİMƏ İTAƏT ALLAHA İTAƏTDİR (ALLAHA ASİLİYİ ƏMR ETMƏDİYİ MÜDDƏTCƏ)
« Axrıncı Yazı Göndərən: Ahlul-Quran 01.08.2023, 17:46:12 »İCMA - Peyğəmbərin ( sallallahu aleyhivə səlləm ) ölümündən sonra hər hansı şəri məsələdə o dövrün bütün müctəhid alimlərinin ittifaq etməsinə deyilir.
Müctəhid alimlərin bir məsələdə ittifaqı hüccətdir. Ona qarşı çıxmaq küfrdür. Çünki müctəhid alimlər bir məsələdə ittifaq etmək üçün həmin məsələyə aid olan bütün dəlilləri hərtərəfli şəkildə araşdırır, sonra bu araşdırmadan çıxan nəticəyə uyğun fikirlərini bildirirlər. Və icma, alimlərin bir məclisdə toplaşıb qərar verməsinə deyilmir.
Bir məsələdə hər biri özlüyündə araşdırma edib fikir bildirdikdən sonra əgər bu fikirlər hamısı üst-üstə düşərsə , o zaman bu icma sayılır. Yəni hər biri özlüyündə araşdırıb və hər biri tamamilə eyni qənaətə gəlib. Alimlərin harda yaşamasının, bir-birinə yaxın uzaq olmasının buna aidiyyəti yoxdur.
Peyğəmbərin (sallallahualeyhi və səlləm) ölümündən sonra alimlərin (səhabələrin) ilk icması ( bütün səhabələrin Həmfikir olduğu məsələ) bilirsiniz nə olub?
Əbu Bəkrin (radiyallahu anhu) imaməti.
Yəni xəlifə olaraq qəbul olması, istisnasız bütün səhabələr (o dövrün bütün müctəhid səhabə alimləri) tərəfindən təsdiqlənib.
İcma olunan məsələlər o məsələlərdir ki, artıq müzakirəyə açıq deyil.
Məsələn, alimlər icma edib ki, qeybət böyük günahlardan sayılır. Kiçik günahlardan deyil.
Qurtubi öz təfsirində deyib: "لا خلاف ان الغيبة من الكبائر، وأن من اغتاب أحدا عليه ان يتوب إلى الله".
Qeybətin böyük günahlardan olmasında heç bir ixtilaf yoxdur, kim başqasının qeybətini qırarsa, Allaha tövbə etməlidir. "
Qeybət alimlərin icmasına görə haramdır , buna Qurani kərimdən dəlil (əl-Hucurat surəsi; 2) ayədir.
Qeybətin ən pis növlərindən biri dövlət başçısının qeybətini etməkdir. Çünki, dövlət başçısının qeybətini etmək, böyük fitnələrı səbıb olur və insanların qəlbində dövlətə qarşı birləşmək hissi oyadır.
Əhli-Sünnə vəl Cəmaat olmağın əsas əlamətlərindən biri dövlət başçısına sadiq olmaq və ona qarşı çıxmamaqdır. Sələfin ən böyük alimlərindən dövlətə qarşı çıxmağı icazəli görən heç bir nəfər yoxdur. Dövlətə qarşı çıxıb, haqq iddia etmək xavariclərin və azğın bidətçilərin yoludur.
Sələmə bin Yəzid əl Cufi Rasulullaha (sallallahualeyhi vəsəlləm) sual verir:
" Əgər bizə bizdən haqqını tələb edib, bizim haqqımızı isə verməyən başçılıq edərsə, nə edək?
Rasulullah ( sallallahu aleyhi və səlləm) cavab verir: " Onlara qulaq asın və itaət edin, siz öz öhdəliklərinizdən, onlar da öz öhdəliklərindən məsuldurlar" (Tirmizi. Fitən; 30)
Yəni insanların ödəliyi itaətdir, Cəzanı, mükafatı isə Allah verir.
Dövlət başçısının əleyhinə danışmaq və qeybət qırmaq da itaətsizlikdəndir.
Sələf alimlərindən bu məsələdə misallara baxaq.
” إذا رأيت الرجل يدعو على السلطان فاعلم أنه صاحب هوى، وإذا سمعت الرجل يدعو للسلطان بالصلاح، فاعلم أنه صاحب سنة “
كتاب السنة للإمام البربهاري
İmam Barbahari deyib: Əgər bir insanı sultanın əleyhinə dua edən görsən bil ki o, həva əhlidir, əgər sultan üçün dua edən görsən, bil ki , Allahın izni ilə o , sünnə sahibidir". ("Kitab əs-Sunnə, İmam Əl-Barbahari"
Sonra davam edir:
فأمرنا ان ندعو لهم بالصلاح ولم نؤمر أن ندعو عليهم ، وإن ظلموا وجاروا؛ لأن ظلمهم وجورهم على أنفسهم، وصلاحهم لأنفسهم وللمسلمين.
Bizə onların islahı üçün dua eləmək əmr olunub, onların əleyhinə deyil. Hətta zülm və azğınlıq etsələr belə. Çünki, zülmləri və azğınlıqları öz əleyhlərinədir, lakin islahları həm özlərinin həm də müsəlmanların lehinədir.
İmam Tahavi öz "Əqidə" sində deyir:
ولا نرى الخروج على أئمتنا وولاة أمورنا و إن جاروا، ولا ندعو عليهم، ولا ننزع يدا من طاعتهم ، و نرى طاعتهم من طاعة الله فريضة ، ما لم يأمروا بمعصيى، وندعو لهم بالصلاح والمعافاة". (العقيدة الطحوية بتخريج الألباني (ص.٦٨)
Hətta azğınlıq etsələr belə, idarəçilərimizin və dövlət başçılarımızın əleyhinə baş qaldırmağı (öz əqidəmizdən) görmürük, onların əleyhinə (bəd) dua etmirik, onlara itaətdən üz çevirmirik, Allaha asi olmağı əmr etmədikləri müddətcə, onlara itaəti Allaha fərz olan itaətdən görürük, onlara doğru yol və bağışlanma diləyirik. ( Aqidətut-Tahaviyyə(Albaninin təxrici ilə); səh 68)
Əbu Bəkr Əl-İsmaili deyir:
يرون الدعاء لهم بالصلاح والعطف إلى العدل"
(اعتقاد أهل السنة؛ ص:٥)
(Əhli-Sünnə əqidəsinə görə) onlara (dövlət başçılarına) doğru yola və ədalətə müvəffəq olmaları üçün dua edilir. (Əhli sünnənin etiqadı ; səhifə 5).
Müctəhid alimlərin bir məsələdə ittifaqı hüccətdir. Ona qarşı çıxmaq küfrdür. Çünki müctəhid alimlər bir məsələdə ittifaq etmək üçün həmin məsələyə aid olan bütün dəlilləri hərtərəfli şəkildə araşdırır, sonra bu araşdırmadan çıxan nəticəyə uyğun fikirlərini bildirirlər. Və icma, alimlərin bir məclisdə toplaşıb qərar verməsinə deyilmir.
Bir məsələdə hər biri özlüyündə araşdırma edib fikir bildirdikdən sonra əgər bu fikirlər hamısı üst-üstə düşərsə , o zaman bu icma sayılır. Yəni hər biri özlüyündə araşdırıb və hər biri tamamilə eyni qənaətə gəlib. Alimlərin harda yaşamasının, bir-birinə yaxın uzaq olmasının buna aidiyyəti yoxdur.
Peyğəmbərin (sallallahualeyhi və səlləm) ölümündən sonra alimlərin (səhabələrin) ilk icması ( bütün səhabələrin Həmfikir olduğu məsələ) bilirsiniz nə olub?
Əbu Bəkrin (radiyallahu anhu) imaməti.
Yəni xəlifə olaraq qəbul olması, istisnasız bütün səhabələr (o dövrün bütün müctəhid səhabə alimləri) tərəfindən təsdiqlənib.
İcma olunan məsələlər o məsələlərdir ki, artıq müzakirəyə açıq deyil.
Məsələn, alimlər icma edib ki, qeybət böyük günahlardan sayılır. Kiçik günahlardan deyil.
Qurtubi öz təfsirində deyib: "لا خلاف ان الغيبة من الكبائر، وأن من اغتاب أحدا عليه ان يتوب إلى الله".
Qeybətin böyük günahlardan olmasında heç bir ixtilaf yoxdur, kim başqasının qeybətini qırarsa, Allaha tövbə etməlidir. "
Qeybət alimlərin icmasına görə haramdır , buna Qurani kərimdən dəlil (əl-Hucurat surəsi; 2) ayədir.
Qeybətin ən pis növlərindən biri dövlət başçısının qeybətini etməkdir. Çünki, dövlət başçısının qeybətini etmək, böyük fitnələrı səbıb olur və insanların qəlbində dövlətə qarşı birləşmək hissi oyadır.
Əhli-Sünnə vəl Cəmaat olmağın əsas əlamətlərindən biri dövlət başçısına sadiq olmaq və ona qarşı çıxmamaqdır. Sələfin ən böyük alimlərindən dövlətə qarşı çıxmağı icazəli görən heç bir nəfər yoxdur. Dövlətə qarşı çıxıb, haqq iddia etmək xavariclərin və azğın bidətçilərin yoludur.
Sələmə bin Yəzid əl Cufi Rasulullaha (sallallahualeyhi vəsəlləm) sual verir:
" Əgər bizə bizdən haqqını tələb edib, bizim haqqımızı isə verməyən başçılıq edərsə, nə edək?
Rasulullah ( sallallahu aleyhi və səlləm) cavab verir: " Onlara qulaq asın və itaət edin, siz öz öhdəliklərinizdən, onlar da öz öhdəliklərindən məsuldurlar" (Tirmizi. Fitən; 30)
Yəni insanların ödəliyi itaətdir, Cəzanı, mükafatı isə Allah verir.
Dövlət başçısının əleyhinə danışmaq və qeybət qırmaq da itaətsizlikdəndir.
Sələf alimlərindən bu məsələdə misallara baxaq.
” إذا رأيت الرجل يدعو على السلطان فاعلم أنه صاحب هوى، وإذا سمعت الرجل يدعو للسلطان بالصلاح، فاعلم أنه صاحب سنة “
كتاب السنة للإمام البربهاري
İmam Barbahari deyib: Əgər bir insanı sultanın əleyhinə dua edən görsən bil ki o, həva əhlidir, əgər sultan üçün dua edən görsən, bil ki , Allahın izni ilə o , sünnə sahibidir". ("Kitab əs-Sunnə, İmam Əl-Barbahari"
Sonra davam edir:
فأمرنا ان ندعو لهم بالصلاح ولم نؤمر أن ندعو عليهم ، وإن ظلموا وجاروا؛ لأن ظلمهم وجورهم على أنفسهم، وصلاحهم لأنفسهم وللمسلمين.
Bizə onların islahı üçün dua eləmək əmr olunub, onların əleyhinə deyil. Hətta zülm və azğınlıq etsələr belə. Çünki, zülmləri və azğınlıqları öz əleyhlərinədir, lakin islahları həm özlərinin həm də müsəlmanların lehinədir.
İmam Tahavi öz "Əqidə" sində deyir:
ولا نرى الخروج على أئمتنا وولاة أمورنا و إن جاروا، ولا ندعو عليهم، ولا ننزع يدا من طاعتهم ، و نرى طاعتهم من طاعة الله فريضة ، ما لم يأمروا بمعصيى، وندعو لهم بالصلاح والمعافاة". (العقيدة الطحوية بتخريج الألباني (ص.٦٨)
Hətta azğınlıq etsələr belə, idarəçilərimizin və dövlət başçılarımızın əleyhinə baş qaldırmağı (öz əqidəmizdən) görmürük, onların əleyhinə (bəd) dua etmirik, onlara itaətdən üz çevirmirik, Allaha asi olmağı əmr etmədikləri müddətcə, onlara itaəti Allaha fərz olan itaətdən görürük, onlara doğru yol və bağışlanma diləyirik. ( Aqidətut-Tahaviyyə(Albaninin təxrici ilə); səh 68)
Əbu Bəkr Əl-İsmaili deyir:
يرون الدعاء لهم بالصلاح والعطف إلى العدل"
(اعتقاد أهل السنة؛ ص:٥)
(Əhli-Sünnə əqidəsinə görə) onlara (dövlət başçılarına) doğru yola və ədalətə müvəffəq olmaları üçün dua edilir. (Əhli sünnənin etiqadı ; səhifə 5).